Abstract
Verkiezingen winnen doet een partij niet in zijn eentje. Verkiezingen worden maar gewonnen als men de brede lagen van de bevolking aanspreekt. Hoewel N-VA een rechtse, neoliberale en radicale Vlaams nationalistische partij is, wordt ook de linkerflank zoveel mogelijk afgedekt. Dat gebeurt niet alleen door Siegfried Bracke die bij zijn overstap naar de politiek uitriep dat hij voor een linkse partij heeft gekozen of doordat Liesbeth Homans om de haverklap
benadrukt dat de N-VA sociaal is maar niet socialistisch. Een belangrijke speler die het discours van N-VA van legitimiteit voorziet, staat officieel buiten de partij: de Gravensteengroep moeten we zien als de discursieve linkervleugel van de N-VA. In deze bijdrage analyseren we het discours van die groep progressieve intellectuelen (www.gravensteengroep. org). Meer bepaald hebben we aandacht voor de intertekstuele relatie tussen het ‘linkse discours van de
Gravensteengroep’ en het discours van N-VA.
benadrukt dat de N-VA sociaal is maar niet socialistisch. Een belangrijke speler die het discours van N-VA van legitimiteit voorziet, staat officieel buiten de partij: de Gravensteengroep moeten we zien als de discursieve linkervleugel van de N-VA. In deze bijdrage analyseren we het discours van die groep progressieve intellectuelen (www.gravensteengroep. org). Meer bepaald hebben we aandacht voor de intertekstuele relatie tussen het ‘linkse discours van de
Gravensteengroep’ en het discours van N-VA.
Original language | English |
---|---|
Article number | 2 |
Pages (from-to) | 4-11 |
Number of pages | 7 |
Journal | Sampol. Samenleving en Politiek |
Issue number | 2014/1 |
Publication status | Published - Jan 2014 |
Externally published | Yes |
Keywords
- Gravensteengroep
- N-VA
- intertekstualiteit
- democratie
- nationalisme
- anti-verlichting
- verlichting
- radicale verlichting