Abstract
Intergenerationele risicodeling in collectieve pensioenen biedt belangrijke
welvaartswinsten maar door het nieuwe toezichtskader en de rijping van
pensioenfondsen is de toegevoegde waarde wel kleiner dan voorheen. Deze
studie vergelijkt een collectieve pensioenregeling met intergenerationele
risicodeling met een individuele pensioenregeling. De analyse gaat uit van een
zo gelijk mogelijk speelveld. Zo is onder meer in beide regelingen de premieinleg
gelijk alsook het gewogen belang in aandelen over de levensloop. Binnen
dit sterk gestileerde kader blijkt dat het collectieve contract beter presteert dan
het individuele contract, dit primair door de risicodeling tussen bestaande en
nieuwe opbouw door het uitsmeren van mee- en tegenvallers in de tijd. Een
andere cruciale factor is of in het individuele contract kan worden doorbelegd
na pensionering. Als dit niet wettelijk kan of als men hiertoe niet bereid is, zal
de meerwaarde van de collectiviteit nog groter zijn. In de praktijk spelen meer
elementen een rol, waaronder maatwerk en hogere kosten voor het individuele
contract en voor het collectieve contract de voordelen van lange termijn
(illiquide) beleggen en betere opvang van langlevenrisico maar ook politieke
risico’s en kans op discontinuïeit.
welvaartswinsten maar door het nieuwe toezichtskader en de rijping van
pensioenfondsen is de toegevoegde waarde wel kleiner dan voorheen. Deze
studie vergelijkt een collectieve pensioenregeling met intergenerationele
risicodeling met een individuele pensioenregeling. De analyse gaat uit van een
zo gelijk mogelijk speelveld. Zo is onder meer in beide regelingen de premieinleg
gelijk alsook het gewogen belang in aandelen over de levensloop. Binnen
dit sterk gestileerde kader blijkt dat het collectieve contract beter presteert dan
het individuele contract, dit primair door de risicodeling tussen bestaande en
nieuwe opbouw door het uitsmeren van mee- en tegenvallers in de tijd. Een
andere cruciale factor is of in het individuele contract kan worden doorbelegd
na pensionering. Als dit niet wettelijk kan of als men hiertoe niet bereid is, zal
de meerwaarde van de collectiviteit nog groter zijn. In de praktijk spelen meer
elementen een rol, waaronder maatwerk en hogere kosten voor het individuele
contract en voor het collectieve contract de voordelen van lange termijn
(illiquide) beleggen en betere opvang van langlevenrisico maar ook politieke
risico’s en kans op discontinuïeit.
Original language | Dutch |
---|---|
Pages (from-to) | 21-33 |
Journal | TPE Digitaal |
Volume | 9 |
Issue number | 1 |
Publication status | Published - 2015 |