Abstract
This PhD thesis contains three chapters framed in the area of financial economics. Chapters 1 and 2 study the effects of economic linkages between financial institutions, considering specifically the Colombian money market. In this market, financial institutions provide and obtain liquidity with and without guarantees (collaterals). Chapter 1 delves into the effects of financial groups (conglomerates) on the borrowing conditions that financial institutions can obtain through a special type of money market instrument that requires guarantees (sell/buy backs). Chapter 2 revisits the effects of economic linkages, this time in the interbank market that is the place where credit institutions with excess liquidity lend to peers with liquidity needs, without the need for the latter to provide guarantees. Chapter 3 extends the analysis one step further, studying some of the main factors that can generate financial instability. A general index of financial fragility is constructed to study and monitor the level of financial stability of some Latin American countries, including Colombia.
-
Dit proefschrift bestudeert de liquiditeitsverschaffing op geld- en kredietmarkten, waarbij de nadruk in het eerste geval ligt op de financieringsvoorwaarden die worden geboden aan financiële instellingen die op zoek zijn naar liquiditeit voor de korte termijn, en in het tweede geval op de opbouw van financiële kwetsbaarheden voor, tijdens en na een crisis.
In het eerste hoofdstuk wordt de liquiditeitsverschaffing door middel van sell/buy backs bestudeerd, welke een geldmarktinstrument is dat door financiële instellingen in Colombia wordt gebruikt om voor de korte termijn liquiditeit tegen lage kosten te verkrijgen. Dit hoofdstuk richt zich op de evaluatie van de mate waarin het lidmaatschap van een financiële instelling van een financieel conglomeraat van invloed kan zijn op de financieringsvoorwaarden die worden aangeboden aan tegenpartijen die tot dezelfde financiële groep behoren. Het blijkt dat de effecten van het lidmaatschap van een instelling van een financieel conglomeraat belangrijker zijn in termen van kwantiteiten (bedragen aan liquiditeit) dan in termen van prijzen (kosten van liquiditeit). In dit opzicht suggereren de resultaten dat grote financiële instellingen beduidend meer liquiditeit binnen hun financiële groep kunnen verkrijgen. Deze studie draagt bij aan de empirische literatuur over interbancaire verbanden door bewijs te leveren van de effecten van exogene interbancaire verbanden (eigendomsbanden gedefinieerd door financiële conglomeraten) op geldmarkten.
Endogene interbancaire verbanden op geldmarkten worden bestudeerd in het tweede hoofdstuk van dit proefschrift, waarbij de focus is op de relaties die zich kunnen voordoen in het segment van de geldmarkt zonder onderpand, in dit geval vertegenwoordigd door interbancaire leningen. De herhaalde interacties tussen kredietverstrekkers en kredietnemers op deze markt kunnen aanleiding geven tot het ontstaan van kredietverleningsrelaties. Deze interbancaire verbanden worden endogeen gevormd, aangezien interbancaire transacties bilateraal worden overeengekomen, interbancaire leningen niet door onderpand worden gedekt en transacties zeer frequent zijn (meestal van de ene op de andere dag). In overeenstemming met dit kenmerk worden in deze studie kredietrelaties gemeten door gebruik te maken van transactiegegevens in de twee stadia van handel in liquiditeit: de waarschijnlijkheid van de kredietverlening en de prijsstelling van liquiditeit. Hoewel het waar is dat kredietverleningsrelaties relevante determinanten zijn van de financieringsvoorwaarden die aan kredietnemers op deze markt worden aangeboden, blijkt dat de effecten ervan op de liquiditeitskosten van het ene paar kredietverstrekker-kredietnemer tot het andere paar kunnen verschillen. Deze studie draagt bij aan gerelateerde literatuur door empirisch bewijs te leveren dat de effecten van deze relaties op de liquiditeitskosten positief of negatief kunnen zijn en deze resultaten te relateren aan het hold- up-probleem en de willekeurige beëindiging van kredietrelaties op de interbancaire markt.
Ten slotte bestudeert dit proefschrift in het derde hoofdstuk de financiële instabiliteit of fragiliteit (d.w.z. de kwetsbaarheid voor wereldwijde financiële schokken en crises) van zeven Latijns- Amerikaanse landen (d.w.z. Argentinië, Brazilië, Chili, Colombia, Mexico, Ecuador en Peru) in een periode waarin twee wereldwijde episodes de financiële markten en economieën wereldwijd troffen: de grote financiële crisis (2007-2009) en de COVID-19-schok (2020-2021).
Algemene indexen van financiële kwetsbaarheid worden geconstrueerd met behulp van de Ensemble Empirical Mode Decomposition (EEMD) methode op basis van financiële indicatoren die gewoonlijk verband houden met de gezondheid van het financiële stelsel (kredietratio’s over consumptie, hypotheken en bedrijven en ratio’s van de activa die het meest als onderpand worden gebruikt - huizen en aandelen). De empirische bevindingen suggereren dat de financiële kwetsbaarheid van deze landen vóór en tijdens de financiële crisis is toegenomen, in overeenstemming met het feit dat deze crisis werd aangewakkerd door financiële factoren (krediethausse en toegenomen risico’s in de VS). Dit was niet het geval voor de COVID-19-schok, waarvoor wordt vastgesteld dat de financiële kwetsbaarheid tijdens de lockdownperiode begon toe te nemen, maar plotseling daalde als reactie op de maatregelen van de economische autoriteiten; in overeenstemming met het feit dat deze episode werd aangewakkerd door een gezondheidsschok die leidde tot beperkende maatregelen die regeringen hadden genomen om de verspreiding van het virus in te dammen. Deze studie draagt bij aan de empirische literatuur over financiële kwetsbaarheid door een algemene index van financiële kwetsbaarheid te creëren (op nationaal niveau en per type indicator) die waarschuwingssignalen geeft van de opbouw van financiële kwetsbaarheden. Deze studie draagt ook bij aan de empirische literatuur over politieke en economische conjunctuurcycli door algemene indexen op nationaal niveau te creëren.
-
Dit proefschrift bestudeert de liquiditeitsverschaffing op geld- en kredietmarkten, waarbij de nadruk in het eerste geval ligt op de financieringsvoorwaarden die worden geboden aan financiële instellingen die op zoek zijn naar liquiditeit voor de korte termijn, en in het tweede geval op de opbouw van financiële kwetsbaarheden voor, tijdens en na een crisis.
In het eerste hoofdstuk wordt de liquiditeitsverschaffing door middel van sell/buy backs bestudeerd, welke een geldmarktinstrument is dat door financiële instellingen in Colombia wordt gebruikt om voor de korte termijn liquiditeit tegen lage kosten te verkrijgen. Dit hoofdstuk richt zich op de evaluatie van de mate waarin het lidmaatschap van een financiële instelling van een financieel conglomeraat van invloed kan zijn op de financieringsvoorwaarden die worden aangeboden aan tegenpartijen die tot dezelfde financiële groep behoren. Het blijkt dat de effecten van het lidmaatschap van een instelling van een financieel conglomeraat belangrijker zijn in termen van kwantiteiten (bedragen aan liquiditeit) dan in termen van prijzen (kosten van liquiditeit). In dit opzicht suggereren de resultaten dat grote financiële instellingen beduidend meer liquiditeit binnen hun financiële groep kunnen verkrijgen. Deze studie draagt bij aan de empirische literatuur over interbancaire verbanden door bewijs te leveren van de effecten van exogene interbancaire verbanden (eigendomsbanden gedefinieerd door financiële conglomeraten) op geldmarkten.
Endogene interbancaire verbanden op geldmarkten worden bestudeerd in het tweede hoofdstuk van dit proefschrift, waarbij de focus is op de relaties die zich kunnen voordoen in het segment van de geldmarkt zonder onderpand, in dit geval vertegenwoordigd door interbancaire leningen. De herhaalde interacties tussen kredietverstrekkers en kredietnemers op deze markt kunnen aanleiding geven tot het ontstaan van kredietverleningsrelaties. Deze interbancaire verbanden worden endogeen gevormd, aangezien interbancaire transacties bilateraal worden overeengekomen, interbancaire leningen niet door onderpand worden gedekt en transacties zeer frequent zijn (meestal van de ene op de andere dag). In overeenstemming met dit kenmerk worden in deze studie kredietrelaties gemeten door gebruik te maken van transactiegegevens in de twee stadia van handel in liquiditeit: de waarschijnlijkheid van de kredietverlening en de prijsstelling van liquiditeit. Hoewel het waar is dat kredietverleningsrelaties relevante determinanten zijn van de financieringsvoorwaarden die aan kredietnemers op deze markt worden aangeboden, blijkt dat de effecten ervan op de liquiditeitskosten van het ene paar kredietverstrekker-kredietnemer tot het andere paar kunnen verschillen. Deze studie draagt bij aan gerelateerde literatuur door empirisch bewijs te leveren dat de effecten van deze relaties op de liquiditeitskosten positief of negatief kunnen zijn en deze resultaten te relateren aan het hold- up-probleem en de willekeurige beëindiging van kredietrelaties op de interbancaire markt.
Ten slotte bestudeert dit proefschrift in het derde hoofdstuk de financiële instabiliteit of fragiliteit (d.w.z. de kwetsbaarheid voor wereldwijde financiële schokken en crises) van zeven Latijns- Amerikaanse landen (d.w.z. Argentinië, Brazilië, Chili, Colombia, Mexico, Ecuador en Peru) in een periode waarin twee wereldwijde episodes de financiële markten en economieën wereldwijd troffen: de grote financiële crisis (2007-2009) en de COVID-19-schok (2020-2021).
Algemene indexen van financiële kwetsbaarheid worden geconstrueerd met behulp van de Ensemble Empirical Mode Decomposition (EEMD) methode op basis van financiële indicatoren die gewoonlijk verband houden met de gezondheid van het financiële stelsel (kredietratio’s over consumptie, hypotheken en bedrijven en ratio’s van de activa die het meest als onderpand worden gebruikt - huizen en aandelen). De empirische bevindingen suggereren dat de financiële kwetsbaarheid van deze landen vóór en tijdens de financiële crisis is toegenomen, in overeenstemming met het feit dat deze crisis werd aangewakkerd door financiële factoren (krediethausse en toegenomen risico’s in de VS). Dit was niet het geval voor de COVID-19-schok, waarvoor wordt vastgesteld dat de financiële kwetsbaarheid tijdens de lockdownperiode begon toe te nemen, maar plotseling daalde als reactie op de maatregelen van de economische autoriteiten; in overeenstemming met het feit dat deze episode werd aangewakkerd door een gezondheidsschok die leidde tot beperkende maatregelen die regeringen hadden genomen om de verspreiding van het virus in te dammen. Deze studie draagt bij aan de empirische literatuur over financiële kwetsbaarheid door een algemene index van financiële kwetsbaarheid te creëren (op nationaal niveau en per type indicator) die waarschuwingssignalen geeft van de opbouw van financiële kwetsbaarheden. Deze studie draagt ook bij aan de empirische literatuur over politieke en economische conjunctuurcycli door algemene indexen op nationaal niveau te creëren.
| Original language | English |
|---|---|
| Qualification | Doctor of Philosophy |
| Awarding Institution |
|
| Supervisors/Advisors |
|
| Award date | 21 May 2024 |
| Place of Publication | Tilburg |
| Publisher | |
| Print ISBNs | 978 90 5668 739 7 |
| DOIs | |
| Publication status | Published - 2024 |