Abstract
Riskant alcoholgebruik vormt een grote uitdaging voor de volksgezondheid vanwege de link met veel ziekten en mentale stoornissen. Ondanks beleidsmaatregelen blijft dit probleem wijdverspreid. Verdere inspanningen zijn nodig om riskant alcoholgebruik bij volwassenen te voorkomen. Dit proefschrift onderzocht preventiebenaderingen in twee settings: de algemene bevolking en de tweedelijnszorg.
Voor de algemene bevolking werd de Nederlandse Tijdelijke Alcohol Onthouding Challenge “IkPas” onderzocht, waarbij deelnemers zich vrijwillig online registreren om tijdelijk geen alcohol te drinken en online ondersteuning kunnen krijgen. Het onderzoek bracht deelnemers in kaart, waarvan de meerderheid hoogopgeleide vrouwen waren van gemiddeld 53 jaar die relatief veel alcohol dronken. Ook werden vier subgroepen geïdentificeerd gebaseerd op factoren die drinkgedrag beïnvloeden. Deze subgroepen labelden we alsvolgt: 1) ‘gewone drinkers’ (49.0%), 2) ‘drinkers met controle’ (21.4%), 3) ‘gewoontedrinkers met zelfvertrouwen om alcohol te weigeren’ (18.4%), and 4) ‘drinkers zonder controle’ (11.2%). Subgroepen 2 en 3 waren vaker succesvol nuchter tijdens de challenge dan subgroep 1, terwijl subgroep 4 minder vaak nuchter bleef. Verder waren de verschillen tussen subgroepen in veranderingen in drinkgedrag beperkt, al had subgroep 2 een minder grote afname in drinkfrequentie en glazen per drinkdag doordeweeks dan subgroep 1. De resultaten laten zien dat initiatieven zoals IkPas veelbelovend zijn, beter afgestemd kunnen worden op diverse doelgroepen en extra ondersteuning zou kunnen bieden aan subgroepen die minder succesvol zijn.
In ziekenhuizen en in de ggz komt riskant alcoholgebruik veel voor, maar preventieve interventies zoals screening en korte interventies worden vaak niet (volledig) uitgevoerd. In dit proefschrift werd onder meer verkend wat door professionals gerapporteerde belemmerende en bevorderende factoren zijn bij het identificeren van en het interveniëren bij riskant alcoholgebruik.
Interviews met zorgprofessionals identificeerden onder andere vijf factoren die de aanpak beïnvloeden: procedurele duidelijkheid, professionele kenmerken (kennis en vaardigheden), organisatorische ondersteuning, intra- en interorganisationele samenwerking en regelgeving. Verder toonde onderzoek naar een interdisciplinaire samenwerking voor patiënten met riskant alcoholgebruik in een ziekenhuisafdeling het belang aan van een kern van netwerkpartners met een projectleider en een gestructureerd protocol.
De bevindingen van dit proefschrift kunnen helpen bij het ontwikkelen van effectieve alcoholpreventieprogramma's die zijn afgestemd op diverse contexten en doelgroepen. De inzichten uit dit proefschrift onderstrepen het belang van blijvende aandacht en samenwerking rondom dit thema om bij te dragen aan een gezondere bevolking met minder riskant alcoholgebruik.
_
Hazardous alcohol use poses a significant public health challenge due to its link with numerous diseases and mental disorders. Despite existing policies, this issue remains widespread, highlighting the need for further efforts to prevent hazardous alcohol use among adults. This dissertation explored prevention approaches in two settings: the general population and secondary healthcare.
For the general population, the Dutch Temporary Alcohol Abstinence Challenge “IkPas” was evaluated. Participants voluntarily registered online to abstain from alcohol temporarily, with access to online support. The study identified that most participants were highly educated women with an average age of 53 years and who used relatively high amounts of alcohol.
Four subgroups of participants were identified based on factors influencing drinking behavior: 1) ‘ordinary drinkers’ (49.0%), 2) ‘drinkers in control’ (21.4%), 3) ‘habitual drinkers with perceived control to refuse’ (18.4%), and 4) ‘drinkers not in control’ (11.2%). Subgroups 2 and 3 were more successful in staying sober during the challenge compared to subgroup 1, while subgroup 4 was less likely to succeed. Differences in drinking behavior changes between subgroups were limited, though subgroup 2 showed less reduction in drinking frequency and weekday use compared to subgroup 1. The findings suggested initiatives like IkPas show promise, but could be improved by targeting more diverse groups and providing extra support for less successful subgroups.
In hospitals and mental health care, hazardous alcohol use is common, yet preventive interventions like screening and brief interventions are often not (fully) implemented. This dissertation explored, among other things, factors reported by professionals that either hinder or support the identification and intervention of hazardous alcohol use. Through interviews with healthcare professionals, five key influencing factors were identified: procedural clarity, professionals’ characteristics (i.e., knowledge and skills), organizational support, intra- and inter-organizational collaboration, and government regulations. Additionally, aa interdisciplinary collaboration for patients with hazardous alcohol use in a hospital department was evaluated, which highlighted the importance of a core network of partners, a project leader, and a structured protocol.
The findings of this dissertation may provide valuable insights for developing effective alcohol prevention programs tailored to various contexts and target groups. The insights emphasized the importance of sustained attention and collaboration to promote a healthier population with reduced hazardous alcohol use.
Voor de algemene bevolking werd de Nederlandse Tijdelijke Alcohol Onthouding Challenge “IkPas” onderzocht, waarbij deelnemers zich vrijwillig online registreren om tijdelijk geen alcohol te drinken en online ondersteuning kunnen krijgen. Het onderzoek bracht deelnemers in kaart, waarvan de meerderheid hoogopgeleide vrouwen waren van gemiddeld 53 jaar die relatief veel alcohol dronken. Ook werden vier subgroepen geïdentificeerd gebaseerd op factoren die drinkgedrag beïnvloeden. Deze subgroepen labelden we alsvolgt: 1) ‘gewone drinkers’ (49.0%), 2) ‘drinkers met controle’ (21.4%), 3) ‘gewoontedrinkers met zelfvertrouwen om alcohol te weigeren’ (18.4%), and 4) ‘drinkers zonder controle’ (11.2%). Subgroepen 2 en 3 waren vaker succesvol nuchter tijdens de challenge dan subgroep 1, terwijl subgroep 4 minder vaak nuchter bleef. Verder waren de verschillen tussen subgroepen in veranderingen in drinkgedrag beperkt, al had subgroep 2 een minder grote afname in drinkfrequentie en glazen per drinkdag doordeweeks dan subgroep 1. De resultaten laten zien dat initiatieven zoals IkPas veelbelovend zijn, beter afgestemd kunnen worden op diverse doelgroepen en extra ondersteuning zou kunnen bieden aan subgroepen die minder succesvol zijn.
In ziekenhuizen en in de ggz komt riskant alcoholgebruik veel voor, maar preventieve interventies zoals screening en korte interventies worden vaak niet (volledig) uitgevoerd. In dit proefschrift werd onder meer verkend wat door professionals gerapporteerde belemmerende en bevorderende factoren zijn bij het identificeren van en het interveniëren bij riskant alcoholgebruik.
Interviews met zorgprofessionals identificeerden onder andere vijf factoren die de aanpak beïnvloeden: procedurele duidelijkheid, professionele kenmerken (kennis en vaardigheden), organisatorische ondersteuning, intra- en interorganisationele samenwerking en regelgeving. Verder toonde onderzoek naar een interdisciplinaire samenwerking voor patiënten met riskant alcoholgebruik in een ziekenhuisafdeling het belang aan van een kern van netwerkpartners met een projectleider en een gestructureerd protocol.
De bevindingen van dit proefschrift kunnen helpen bij het ontwikkelen van effectieve alcoholpreventieprogramma's die zijn afgestemd op diverse contexten en doelgroepen. De inzichten uit dit proefschrift onderstrepen het belang van blijvende aandacht en samenwerking rondom dit thema om bij te dragen aan een gezondere bevolking met minder riskant alcoholgebruik.
_
Hazardous alcohol use poses a significant public health challenge due to its link with numerous diseases and mental disorders. Despite existing policies, this issue remains widespread, highlighting the need for further efforts to prevent hazardous alcohol use among adults. This dissertation explored prevention approaches in two settings: the general population and secondary healthcare.
For the general population, the Dutch Temporary Alcohol Abstinence Challenge “IkPas” was evaluated. Participants voluntarily registered online to abstain from alcohol temporarily, with access to online support. The study identified that most participants were highly educated women with an average age of 53 years and who used relatively high amounts of alcohol.
Four subgroups of participants were identified based on factors influencing drinking behavior: 1) ‘ordinary drinkers’ (49.0%), 2) ‘drinkers in control’ (21.4%), 3) ‘habitual drinkers with perceived control to refuse’ (18.4%), and 4) ‘drinkers not in control’ (11.2%). Subgroups 2 and 3 were more successful in staying sober during the challenge compared to subgroup 1, while subgroup 4 was less likely to succeed. Differences in drinking behavior changes between subgroups were limited, though subgroup 2 showed less reduction in drinking frequency and weekday use compared to subgroup 1. The findings suggested initiatives like IkPas show promise, but could be improved by targeting more diverse groups and providing extra support for less successful subgroups.
In hospitals and mental health care, hazardous alcohol use is common, yet preventive interventions like screening and brief interventions are often not (fully) implemented. This dissertation explored, among other things, factors reported by professionals that either hinder or support the identification and intervention of hazardous alcohol use. Through interviews with healthcare professionals, five key influencing factors were identified: procedural clarity, professionals’ characteristics (i.e., knowledge and skills), organizational support, intra- and inter-organizational collaboration, and government regulations. Additionally, aa interdisciplinary collaboration for patients with hazardous alcohol use in a hospital department was evaluated, which highlighted the importance of a core network of partners, a project leader, and a structured protocol.
The findings of this dissertation may provide valuable insights for developing effective alcohol prevention programs tailored to various contexts and target groups. The insights emphasized the importance of sustained attention and collaboration to promote a healthier population with reduced hazardous alcohol use.
Original language | English |
---|---|
Qualification | Doctor of Philosophy |
Supervisors/Advisors |
|
Award date | 31 Jan 2025 |
Place of Publication | Enschede |
Publisher | |
Print ISBNs | 978-94-6496-294-9 |
DOIs | |
Publication status | Published - 31 Jan 2025 |