Abstract
Achtergrond:
Het aantal politiemeldingen over overlast door ‘verwarde personen’ in Nederland neemt al jaren toe. Bij een aanzienlijk deel van de betreffende personen wordt psychische problematiek vermoed. Stigmatisering van personen met onbegrepen gedrag als gevaarlijk kan van invloed zijn op het besluit om iemand naar de geestelijke gezondheidszorg (ggz) of de politie toe te leiden.
Doel:
Onderzoeken van de eerste inschatting door politiemedewerkers en ggz-hulpverleners van een persoon met onbegrepen gedrag in de openbare ruimte.
Methode:
Aan politiemedewerkers (n = 53) en ggz-hulpverleners (n = 78) werd beeldmateriaal getoond van een persoon in een park met geagiteerd, hallucinatoir en onvoorspelbaar gedrag. Aan beide groepen werd gevraagd op een onlineplatform een aantal vragen te beantwoorden over deze persoon.
Resultaten:
Beide groepen professionals beslisten dat zij inzet van de ggz passender vonden dan inzet van de politie. Ook schatten beide groepen de persoon in als meer hulpbehoevend dan gevaarlijk. Er waren geen verschillen tussen de groepen.
Conclusie:
Politiemedewerkers en zorgverleners zitten op één lijn wat betreft hun eerste inschatting van de door ons uitgebeelde persoon met onbegrepen gedrag. Er worden aanbevelingen gedaan voor de praktijk en voor verder onderzoek.
Het aantal politiemeldingen over overlast door ‘verwarde personen’ in Nederland neemt al jaren toe. Bij een aanzienlijk deel van de betreffende personen wordt psychische problematiek vermoed. Stigmatisering van personen met onbegrepen gedrag als gevaarlijk kan van invloed zijn op het besluit om iemand naar de geestelijke gezondheidszorg (ggz) of de politie toe te leiden.
Doel:
Onderzoeken van de eerste inschatting door politiemedewerkers en ggz-hulpverleners van een persoon met onbegrepen gedrag in de openbare ruimte.
Methode:
Aan politiemedewerkers (n = 53) en ggz-hulpverleners (n = 78) werd beeldmateriaal getoond van een persoon in een park met geagiteerd, hallucinatoir en onvoorspelbaar gedrag. Aan beide groepen werd gevraagd op een onlineplatform een aantal vragen te beantwoorden over deze persoon.
Resultaten:
Beide groepen professionals beslisten dat zij inzet van de ggz passender vonden dan inzet van de politie. Ook schatten beide groepen de persoon in als meer hulpbehoevend dan gevaarlijk. Er waren geen verschillen tussen de groepen.
Conclusie:
Politiemedewerkers en zorgverleners zitten op één lijn wat betreft hun eerste inschatting van de door ons uitgebeelde persoon met onbegrepen gedrag. Er worden aanbevelingen gedaan voor de praktijk en voor verder onderzoek.
| Original language | Dutch |
|---|---|
| Pages (from-to) | 291-296 |
| Journal | Tijdschrift voor Psychiatrie |
| Volume | 65 |
| Issue number | 5 |
| Publication status | Published - 2023 |