Het effect van agency op de overtuigingskracht van verhalen over controversiële onderwerpen

Doel
Verhalen kunnen overtuigen (bv. Oschatz & Marker, 2020). Het onderzoek naar de overtuigingskracht van verhalen richt zich echter vaak op niet-controversiële onderwerpen (Cohen et al., 2015; Tukachinsky Forster et al., 2022; Igartua & Barrios, 2012). Juist bij controversiële onderwerpen kan het innemen van minder extreme of zelfs tegenovergestelde standpunten van belang zijn, om polarisatie te bestrijden. Uit Hoeken et al. (2016) kwam naar voren dat perspectiefinname in een verhaal over het controversiële onderwerp euthanasie geen effect had op narratieve overtuiging. In dit experiment bouwen we voort op Hoeken et al. Hierin onderzochten we de overtuigingskracht van een andere factor: de mogelijkheid om keuzes te maken in het verhaal (i.e., agency) namens een ik-persoon die tegen euthanasie was, in tegensteling tot de proefpersonen die vóór euthanasie waren. Deze agency – die een traditioneel verhaal tot interactief verhaal maakt en een lezer tot interactor - kan de narratieve betrokkenheid (Green & Jenkins, 2014; Hand & Varan, 2008) en daarmee narratieve overtuiging (Busselle & Bilandzic, 2009) vergroten. Onderzocht werd wat het effect is van agency op narratieve overtuiging en in hoeverre dit werd gemedieerd door identificatie en transportatie en gemodereerd door ervaren gelijkenis.

Methode
Proefpersonen (n=86) kregen al dan niet de agency om namens de ik-persoon keuzes te maken. Naast narratieve overtuiging (post-attitudes min pre-attitudes) werden identificatie, transportatie, ervaren gelijkenis (cf. Hoeken et al., 2016) en ervaren agency gemeten.

Resultaten
Proefpersonen waren minder vóór euthanasie als ze agency hadden. Agency had geen effect op identificatie noch op transportatie. Ook de ervaren gelijkenis met de ik-persoon had geen effect.

Conclusies
De agency om in het verhaal keuzes te maken namens de ik-persoon zorgde ervoor dat tegenovergestelde pre-attitudes naar de attitude van de ik-persoon bewogen. Opvallend genoeg lag dit niet aan identificatie met de hoofdpersoon. In de presentatie worden mogelijke verklaringen gegeven en wordt ingegaan op de potentiële overtuigingskracht van interactiviteit in verhalen.


Literatuur
Busselle, R., & Bilandzic, H. (2009). Measuring Narrative Engagement. Media Psychology, 12(4), 321–347. https://doi.org/10.1080/15213260903287259
Cohen, J., Tal-Or, N., & Mazor-Tregerman, M. (2015). The Tempering Effect of Transportation: Exploring the Effects of Transportation and Identification During Exposure to Controversial Two-Sided Narratives: The Tempering Effect of Transportation. Journal of Communication, 65(2), 237–258. https://doi.org/10.1111/jcom.12144
Green, M. C., & Jenkins, K. M. (2014). Interactive Narratives: Processes and Outcomes in User-Directed Stories: Interactive Narratives. Journal of Communication, 64(3), 479–500. https://doi.org/10.1111/jcom.12093
Hand, S., & Varan, D. (2008). Interactive Narratives: Exploring the Links between Empathy, Interactivity and Structure. In M. Tscheligi, M. Obrist, & A. Lugmayr (Eds.), Changing Television Environments (Vol. 5066, pp. 11–19). Springer Berlin Heidelberg. https://doi.org/10.1007/978-3-540-69478-6_2
Hoeken, H., Kolthoff, M., & Sanders, J. (2016). Story Perspective and Character Similarity as Drivers of Identification and Narrative Persuasion: Perspective, Similarity, and Identification. Human Communication Research, 42(2), 292–311. https://doi.org/10.1111/hcre.12076
Igartua, J.-J., & Barrios, I. (2012). Changing Real-World Beliefs With Controversial Movies: Processes and Mechanisms of Narrative Persuasion. Journal of Communication, 62(3), 514–531. https://doi.org/10.1111/j.1460-2466.2012.01640.x
Oschatz, C., & Marker, C. (2020). Long-term Persuasive Effects in Narrative Communication Research: A Meta-Analysis. Journal of Communication, 70(4), 473–496. https://doi.org/10.1093/joc/jqaa017
Tukachinsky Forster, R., Walter, N., & Brooks, J. J. (2022). Narrative persuasion across the aisle: Mechanisms of engagement with discordant characters. Psychology of Popular Media. https://doi.org/10.1037/ppm0000446