Hoe vertrouwen in politiek en maatschappij doorwerkt in vertrouwen in pensioeninstituties

In dit artikel onderzoeken we het vertrouwen in de pensioensector in 2020 (precorona) en hoe dit vertrouwen samenhangt met het vertrouwen in politieke en maatschappelijke instituties. Drie vragen zullen achtereenvolgens worden behandeld: (1) Welke homogene groepen ten aanzien van vertrouwen in politieke en maatschappelijke instituties bestaan er in de Nederlandse samenleving? (2) Hoe hangt deze typologie van groepen samen met vertrouwen in het pensioenstelsel? (3) In hoeverre verschillen de beelden die mensen hebben van pensioenfondsen en verzekeraars - zoals de mate waarin men het belang van de klant of van eerlijkheid centraal stelt - met het vertrouwen in politieke en maatschappelijke instituties? Op basis van een steekproef (LISS-data) van 1445 respondenten kunnen drie groepen worden onderscheiden: een kleine groep (14%) die breed wantrouwen heeft in politiek en maatschappij; een grote groep (51%) die breed vertrouwen heeft in politiek en maatschappij; en een middengroep (35%) die de politiek wantrouwt, maar de uitvoerende publieke instituten (wetenschap, gezondheidszorg) wél vertrouwt. Vooral de beide uitersten in dit vertrouwensspectrum spelen sterk door in het vertrouwen in pensioenbeheerders, alsmede in de onderzochte bouwstenen van vertrouwen, zoals stabiliteit, eerlijkheid, deskundigheid en het centraal stellen van het belang van de klant.