Abstract
Als gevolg van demografische ontwikkelingen worden organisaties uitgedaagd om hun werknemers te stimuleren om langer door te laten werken. Een toenemend aantal onderzoeken richt zich op het bevorderen van doorwerken tot op latere leeftijd. Er zijn echter maar weinig empirische studies die de mogelijke effecten van Human Resource Management (taakeisen op het werk, hulpbronnen op het werk en HR activiteiten) en de rol van grote levensgebeurtenissen hierin onderzoeken. Het doel van het proefschrift van Karen Pak is om te onderzoeken in hoeverre taakeisen, hulpbronnen, HR activiteiten en grote levensgebeurtenissen het kunnen, willen en mogen doorwerken van medewerkers beïnvloeden. De hoofdvraag van haar dissertatie is: In hoeverre beïnvloeden Human Resource Management, grote levensgebeurtenissen en de interactie daartussen het kunnen, willen en mogen doorwerken?
Om deze onderzoeksvraag te beantwoorden heeft zij een systematische review, drie kwantitatieve studies en een kwalitatieve studie uitgevoerd. Uit deze studies blijkt dat organisaties langer doorwerken kunnen stimuleren door voldoende hulpbronnen en uitdagende taakeisen op het werk aan te bieden, en tevens door belemmerende taakeisen op het werk te beperken. Met betrekking tot HR activiteiten lijken ontwikkel-activiteiten het beste middel om het willen, kunnen en mogen doorwerken te stimuleren, zeker wanneer deze gecombineerd worden met een hoge mate van support van de leidinggevende. Ontzie-activiteiten (activiteiten die je helpen op een lager niveau te functioneren zoals demotie en parttime werk), behoud-activiteiten (activiteiten gericht op het behoud van de arbeidsprestaties zoals gezondheidschecks en beoordelingsgesprekken), en benutactiviteiten (activiteiten gericht op het herstellen van arbeidsprestaties door gebruik te maken van de kennis en competenties van oudere medewerkers zoals mentorschap en horizontale functieveranderingen) worden traditioneel aan oudere medewerkers aangeboden. Er werden echter gemixte effecten gevonden van deze activiteiten op het kunnen, willen en mogen doorwerken en meestal hadden ze een negatief effect. Dit zou kunnen aangeven dat deze activiteiten vooral ad-hoc en op reactieve wijze geïmplementeerd worden en niet op een consistente preventieve manier. Daarnaast blijkt uit deze studies dat de grootste fluctuaties in de indicatoren van langer doorwerken door grote levensgebeurtenissen (zoals het krijgen van kinderen of een organisatieverandering) veroorzaakt worden. Ontzie activiteiten lijken effectief te zijn om te herstellen van grote disruptieve levensgebeurtenissen in de privé sfeer, terwijl ontwikkel- en benutactiviteiten gewaardeerd worden na grote levensgebeurtenissen op het werk.
De belangrijkste aanbevelingen die uit dit onderzoek voortkomen zijn dat organisaties die langer doorwerken willen stimuleren ervoor moeten zorgen dat hun werknemers ongeacht hun leeftijd over voldoende hulpbronnen, uitdagende taakeisen en ontwikkelingsmogelijkheden beschikken en dat belemmerende taakeisen zo veel mogelijk beperkt worden. Verder is het voor werknemers die grote levensgebeurtenissen in hun privéleven meemaken (bijvoorbeeld het krijgen van een kind of een scheiding) belangrijk om toegang te hebben tot ontzie activiteiten, terwijl werknemers die grote levensgebeurtenissen op het werk meemaken (bijvoorbeeld een promotie of reorganisatie) het belangrijk vinden om toegang te hebben tot ontwikkel en benut activiteiten. Ongeacht het type levensgebeurtenis die werknemers meemaken is het belangrijk dat werknemers tijdens deze periodes voldoende hulpbronnen tot hun beschikking hebben zoals de steun van de leidinggevende en collega’s.
Om deze onderzoeksvraag te beantwoorden heeft zij een systematische review, drie kwantitatieve studies en een kwalitatieve studie uitgevoerd. Uit deze studies blijkt dat organisaties langer doorwerken kunnen stimuleren door voldoende hulpbronnen en uitdagende taakeisen op het werk aan te bieden, en tevens door belemmerende taakeisen op het werk te beperken. Met betrekking tot HR activiteiten lijken ontwikkel-activiteiten het beste middel om het willen, kunnen en mogen doorwerken te stimuleren, zeker wanneer deze gecombineerd worden met een hoge mate van support van de leidinggevende. Ontzie-activiteiten (activiteiten die je helpen op een lager niveau te functioneren zoals demotie en parttime werk), behoud-activiteiten (activiteiten gericht op het behoud van de arbeidsprestaties zoals gezondheidschecks en beoordelingsgesprekken), en benutactiviteiten (activiteiten gericht op het herstellen van arbeidsprestaties door gebruik te maken van de kennis en competenties van oudere medewerkers zoals mentorschap en horizontale functieveranderingen) worden traditioneel aan oudere medewerkers aangeboden. Er werden echter gemixte effecten gevonden van deze activiteiten op het kunnen, willen en mogen doorwerken en meestal hadden ze een negatief effect. Dit zou kunnen aangeven dat deze activiteiten vooral ad-hoc en op reactieve wijze geïmplementeerd worden en niet op een consistente preventieve manier. Daarnaast blijkt uit deze studies dat de grootste fluctuaties in de indicatoren van langer doorwerken door grote levensgebeurtenissen (zoals het krijgen van kinderen of een organisatieverandering) veroorzaakt worden. Ontzie activiteiten lijken effectief te zijn om te herstellen van grote disruptieve levensgebeurtenissen in de privé sfeer, terwijl ontwikkel- en benutactiviteiten gewaardeerd worden na grote levensgebeurtenissen op het werk.
De belangrijkste aanbevelingen die uit dit onderzoek voortkomen zijn dat organisaties die langer doorwerken willen stimuleren ervoor moeten zorgen dat hun werknemers ongeacht hun leeftijd over voldoende hulpbronnen, uitdagende taakeisen en ontwikkelingsmogelijkheden beschikken en dat belemmerende taakeisen zo veel mogelijk beperkt worden. Verder is het voor werknemers die grote levensgebeurtenissen in hun privéleven meemaken (bijvoorbeeld het krijgen van een kind of een scheiding) belangrijk om toegang te hebben tot ontzie activiteiten, terwijl werknemers die grote levensgebeurtenissen op het werk meemaken (bijvoorbeeld een promotie of reorganisatie) het belangrijk vinden om toegang te hebben tot ontwikkel en benut activiteiten. Ongeacht het type levensgebeurtenis die werknemers meemaken is het belangrijk dat werknemers tijdens deze periodes voldoende hulpbronnen tot hun beschikking hebben zoals de steun van de leidinggevende en collega’s.
Original language | English |
---|---|
Qualification | Doctor of Philosophy |
Supervisors/Advisors |
|
Award date | 2 Oct 2020 |
Place of Publication | s.l. |
Publisher | |
Print ISBNs | 978-94-6375-958-8 |
Publication status | Published - 2020 |