Abstract
Het is een bekend verhaal. De Florentijnse topambtenaar Machiavelli (1469-1527) die nadat de tegenpartij aan de macht was gekomen, en de politieke wind vanuit heel andere hoek ging waaien, zijn verdere kansen zag verkeken. Misschien wel goed ook, voor de westerse politieke filosofie. Machiavelli gooide radicaal het roer om. In plaats van bij de pakken neer te zitten, ging hij bij de klassieke auteurs en de geschiedenis van het Romeinse rijk te rade om te zien wat daarvan te leren viel. Zijn betekenis voor de politieke filosofie wordt echter vaak negatief afgeschilderd. Zijn denken over de staat zou enkel een machtsdenken zijn waarbij alles is toegestaan om het doel te bereiken. Vandaar de term ‘machiavellisme’, dat volgens mijn Van Dale betekent: ‘sluwe, gewetenloze staatkunde (waarbij het doel de middelen heiligt).’ Maar doen we daarmee zijn denken recht? Dat is de centrale vraagstelling van deze opinie. Ik zal laten zien dat er ook een andere kant is, dat is de focus van deze bijdrage. Machiavelli zal blijken genuanceerd te denken over macht, legitimiteit en vertrouwen - waarbij hij ook belastingen in zijn beschouwingen betrekt. Ik zal vervolgens de actualiteit van zijn denken latén zien aan de hand van een drietal voorbeelden.
| Original language | Dutch |
|---|---|
| Article number | 588 |
| Pages (from-to) | 1-5 |
| Number of pages | 5 |
| Journal | NTFR: Nederlands Tijdschrift voor Fiscaal recht |
| Volume | 19 |
| Issue number | 11 |
| Publication status | Published - Mar 2018 |
Keywords
- belastingen, macht, legitimiteit, vertrouwen, herverdeling, Belastingdienst