Martyrdom and Metaphor: Cross-bearing Interpretations in Early Christianity

Ruben van Wingerden seeks to understand how Early Christians interpreted Jesus’ call to carry one’s cross (e.g., Mark 8:34 and parallels) and the New Testament passion stories in which one carries a cross for execution (e.g., Mark 15:21 and parallels). He does so by examining the New Testament passages of carrying a cross, and its subsequent interpretations by Early Christian writers up to the third century. The result is a wide range of interpretations, from Gnostic to martyrologic ones. Van Wingerden chronologically describes these and shows the historical development of the interpretation history. One significant finding is that the theme of ‘death’ is always present in interpreting these sayings and occurrences; either cross-bearing is understood as physical death due to persecution or some form of ‘spiritual death’ to, e.g., one’s passions, possessions, or one’s family.

Ruben van Wingerden probeert te begrijpen hoe vroege christenen de oproep van Jezus om zijn kruis te dragen interpreteerden (bijv. Markus 8:34) en de nieuwtestamentische passieverhalen waarin iemand een kruis voor executie draagt (bijv. Markus 15:21). Hij doet dit door de nieuwtestamentische passages over het dragen van een kruis te onderzoeken, en de daaropvolgende interpretaties door vroegchristelijke schrijvers tot aan de derde eeuw. Het resultaat is een breed scala aan interpretaties, van gnostische tot martyrologische interpretaties. Van Wingerden beschrijft deze chronologisch en laat de historische ontwikkeling van de interpretatiegeschiedenis zien. Een belangrijke bevinding is dat het thema 'dood' altijd aanwezig is bij de interpretatie van deze uitspraken en gebeurtenissen; ofwel kruisdragen wordt opgevat als fysieke dood of een vorm van 'geestelijke dood' aan bijvoorbeeld iemands passies, bezittingen of iemands familie.