Op afstand gesloten overeenkomsten met consumenten

Op 20 mei 1997 is de Richtlijn op afstand gesloten overeenkomsten vastgesteld. Deze richtlijn, die betrekking heeft op de sluiting van overeenkomsten tot levering van goederen of diensten met consumenten, is onlangs in Nederland omgezet in wetgeving. Van het toepassingsgebied van de richtlijn is de 'verkoop' van financiële diensten echter uitgezonderd. Inmiddels is reeds geruime tijd een ontwerp-richtlijn aanhangig dat ten doel strekt dit gat op te vullen. In dit artikel worden achtereenvolgens de richtlijn, de Nederlandse implementatie daarvan en de ontwerp-richtlijn financiële diensten op afstand besproken en met elkaar vergeleken. Loos is van oordeel dat de invoering van de richtlijn verkoop op afstand in het Nederlandse vermogensrecht een aanmerkelijke verbetering van de bescherming van consumenten bij 'op afstand' gesloten overeenkomsten betekent dat aanvaarding van de ontwerp-richtlijn financiële diensten op afstand wenselijk is. Ten aanzien van beide onderwerpen wordt met name de expliciete opname van een precontractuele informatieplicht positief beoordeeld. Loos bekritiseert daarentegen het ontbreken van een consistent beleid ten aanzien van de duur van de termijn voor het inroepen van het door deze en andere richtlijnen ingevoerde ontbindingsrecht.