Abstract
Achtergrond:
Ondanks veelbelovende onderzoeksresultaten wordt samen beslissen in de geestelijke gezondheidszorg (ggz) nog niet breed toegepast. Bovendien is weinig bekend over het gebruik van routine outcome monitoring (rom) en e-health hierbij.
Doel:
Promotieonderzoek naar toegevoegde waarde van samen beslissen voor patiënten en behandelaars in de ggz met rom en e-health.
Methode:
Drie studies:1. literatuuronderzoek en crosssectionele studie naar‘decisional conflict’; 2. romimplementatieonderzoek en clustergerandomiseerde trial samen beslissen met rom (Doorbraakprogramma); 3. clustergerandomiseerde trial samen beslissen bij intake (regionaal).
Resultaten:
De onderzochte interventies waren onvoldoende effectief om bij alle deelnemende patiëntengroepen beslissingsambivalentie (decisional conflict) te reduceren. Beslissingsambivalentie geeft via meerdere dimensies vanuit patiëntperspectief inzicht in de kwaliteit van de besluitvorming. In het Doorbraakonderzoek rapporteerden enkel patiënten met depressie minder beslissingsambivalentie. Hoewel geen verbetering in samen beslissen werd aangetoond, was het gebruik van rom in de behandeling toegenomen. De regionale trial liet, ondanks uitblijvende effecten op beslissingsambivalentie, meer samen beslissen en betere behandeluitkomsten zien.
Conclusie:
Samen beslissen in de ggz behoeft verdere verbetering. Aanbeveling is om verder te onderzoeken hoe patiënten beter te ondersteunen, aansluitend op de rol die bij hen past.
Ondanks veelbelovende onderzoeksresultaten wordt samen beslissen in de geestelijke gezondheidszorg (ggz) nog niet breed toegepast. Bovendien is weinig bekend over het gebruik van routine outcome monitoring (rom) en e-health hierbij.
Doel:
Promotieonderzoek naar toegevoegde waarde van samen beslissen voor patiënten en behandelaars in de ggz met rom en e-health.
Methode:
Drie studies:1. literatuuronderzoek en crosssectionele studie naar‘decisional conflict’; 2. romimplementatieonderzoek en clustergerandomiseerde trial samen beslissen met rom (Doorbraakprogramma); 3. clustergerandomiseerde trial samen beslissen bij intake (regionaal).
Resultaten:
De onderzochte interventies waren onvoldoende effectief om bij alle deelnemende patiëntengroepen beslissingsambivalentie (decisional conflict) te reduceren. Beslissingsambivalentie geeft via meerdere dimensies vanuit patiëntperspectief inzicht in de kwaliteit van de besluitvorming. In het Doorbraakonderzoek rapporteerden enkel patiënten met depressie minder beslissingsambivalentie. Hoewel geen verbetering in samen beslissen werd aangetoond, was het gebruik van rom in de behandeling toegenomen. De regionale trial liet, ondanks uitblijvende effecten op beslissingsambivalentie, meer samen beslissen en betere behandeluitkomsten zien.
Conclusie:
Samen beslissen in de ggz behoeft verdere verbetering. Aanbeveling is om verder te onderzoeken hoe patiënten beter te ondersteunen, aansluitend op de rol die bij hen past.
| Original language | Dutch |
|---|---|
| Pages (from-to) | 487-497 |
| Journal | Tijdschrift voor Psychiatrie |
| Volume | 61 |
| Issue number | 7 |
| Publication status | Published - 2019 |