Abstract
Achtergrond:
Mensen met ernstige psychische aandoeningen ervaren naast belemmeringen in het sociaal en maatschappelijk functioneren ook de negatieve gevolgen van vooroordelen en stigmatisering. Ook binnen de ggz, inclusief verslavingszorg, komt stigmatisering voor.
Doel:
Beschrijven van het vóórkomen en de uitingsvormen van stigmatisering door hulpverleners, vanuit het perspectief van cliënten en hulpverleners.
Methode:
Digitale enquêtes onder leden van het panel Psychisch Gezien (n = 628) en onder hulpverleners (n = 471).
Resultaten:
Meer dan de helft (54%) van de panelleden had in de afgelopen twee jaar te maken gehad met stigmatisering door ggz-hulpverleners. Zij ervoeren dit vooral door een afstandelijke houding (22%) en door het taalgebruik van hulpverleners (20%). Twee vijfde (40%) van de hulpverleners gaf aan dat stigmatisering regelmatig of vaak voorkwam bij het eigen team. Zowel cliënten als hulpverleners benadrukten het belang van normalisering van psychische problemen, terughoudend gebruik van psychiatrische labels en herstelgericht werken om stigma te verminderen.
Conclusie:
Stigmatisering door ggz-hulpverleners komt op veel manieren tot uiting, waardoor het een complex en niet-eenduidig probleem is. Hoewel er geen ‘one-size-fits-all’-oplossing is, is normalisering van psychische problemen een belangrijk aanknopingspunt.
Mensen met ernstige psychische aandoeningen ervaren naast belemmeringen in het sociaal en maatschappelijk functioneren ook de negatieve gevolgen van vooroordelen en stigmatisering. Ook binnen de ggz, inclusief verslavingszorg, komt stigmatisering voor.
Doel:
Beschrijven van het vóórkomen en de uitingsvormen van stigmatisering door hulpverleners, vanuit het perspectief van cliënten en hulpverleners.
Methode:
Digitale enquêtes onder leden van het panel Psychisch Gezien (n = 628) en onder hulpverleners (n = 471).
Resultaten:
Meer dan de helft (54%) van de panelleden had in de afgelopen twee jaar te maken gehad met stigmatisering door ggz-hulpverleners. Zij ervoeren dit vooral door een afstandelijke houding (22%) en door het taalgebruik van hulpverleners (20%). Twee vijfde (40%) van de hulpverleners gaf aan dat stigmatisering regelmatig of vaak voorkwam bij het eigen team. Zowel cliënten als hulpverleners benadrukten het belang van normalisering van psychische problemen, terughoudend gebruik van psychiatrische labels en herstelgericht werken om stigma te verminderen.
Conclusie:
Stigmatisering door ggz-hulpverleners komt op veel manieren tot uiting, waardoor het een complex en niet-eenduidig probleem is. Hoewel er geen ‘one-size-fits-all’-oplossing is, is normalisering van psychische problemen een belangrijk aanknopingspunt.
| Original language | Dutch |
|---|---|
| Pages (from-to) | 568-573 |
| Journal | Tijdschrift voor Psychiatrie |
| Volume | 64 |
| Issue number | 9 |
| Publication status | Published - 2022 |