Worden mensen geloviger of spiritueler als zij longkanker krijgen? Een onderzoek naar (de effecten van) spirituele copingstrategieën van longkankerpatiënten

    Research output: Contribution to journalArticleProfessional

    Abstract

    Longkanker is een zeer dodelijke aandoening. Vijf jaar na de diagnose leeft nog slechts 15% van deze patiënten. De vooronderstelling was, op basis van het vooral Amerikaanse onderzoek naar spirituele coping, dat longkankerpatiënten in hun ontreddering juist een beroep zouden doen op spiritualiteit (in de meest brede zin van het woord). Onderzoek (kwantitatief en kwalitatief) onder poliklinische longkankerpatiënten (n=237) met een overwegend katholieke achtergrond uit 12 ziekenhuizen in Limburg en Noord-Brabant laat zien dat deze respondenten veerkrachtiger zijn dan verwacht en dat zij relatief weinig een beroep doen op spirituele copingstrategieën, behalve een kleine subgroep. Als spiritualiteit (inclusief paranormaliteit en magisch denken en handelen) wel een rol speelt, dan gaat het om een zeer breed spectrum van praktijken en overtuigingen. Spiritualiteit blijkt vooral te verwijzen naar verbondenheid met significante anderen en – via hen – met het transcendente. Positieve herwaardering speelt een centrale rol in het copingproces.
    Original languageDutch
    Pages (from-to)26-40
    Number of pages15
    JournalPsyche en Geloof: Tijdschrift van de Christelijke Vereniging voor Psychiaters, Psychologen en Psychotherapeuten
    Volume27
    Issue number1
    Publication statusPublished - 2016

    Keywords

    • longkanker
    • spiritualiteit
    • coping
    • verbondenheid
    • positieve herwaardering

    Cite this