Zelfregulering en rechter

Zelfregulering staat weer volop in de schijnwerpers als alternatief voor overheidsregulering. Er worden grote voordelen aan toegeschreven. De rechter kwalificeert (de inzet van) vormen van zelfregulering met het oog op de rechtsbescherming. Hebben die kwalificaties weerslag op het karakter van zelfregulering als sturingsconcept? Beïnvloeden die de bruikbaarhied en de veronderstelde voordelen van zelfregulering? Aan de hand van conccrete jurisprudentie wordt op deze vragen ingegaan.